اگر فرزندتان تكاليفش را به درستي انجام نمي دهد..

هر كودكي ممكن است تفاوتهايي در راه انجام تكاليف خود داشته باشد. قبل از چند توصيه و مشاوره كه مي بايست والدين در اين مورد بدانند:

۱- عدم انجام تكليف مدرسه را شخصي نگيريد
وقتي كودكان تكاليفشان را انجام نمي دهند برخي والدين آن را شخصي تلقي كرده و به شدت عصباني و ناراحت مي شوند،در حالي كه اصلا چنين نيست .كودك مايل نيست اين كار را بكند و براي آن دلايل مختلفي دارد نه اين كه از شما خوشش نمي آيد يا با شما لج بازي مي كند؛
لجبازي حاصل كشمكش هاي زياد و طولاني والدين در اثر شيوه تربيتي نادرست و در تعامل والدين با كودك بوجود مي آيد.بنابراين والديني كه معتقد به لجبازي فرزندشان هستند به سابقه ارتباط خود با فرزندتان حتي قبل از سنين مدرسه نگاه كنند.

۲-مدت زمان لازم براي انجام تكاليف توسط فرزندتان را بشناسيد

مهمترين مطلبي كه والدين بايد بدانند مدت زمان مفيدي است كه براي انجام تكاليف لازم است. اين زمان براي سنين مختلف و بسته به شرايط دانش آموز متفاوت است. والدين هم بايد شرايط سني كودك را در نظر داشته باشند بطوري كه كودكان و دانش آموزان پايه‌هاي ابتدايي را مدت زمان زيادي وادار به انجام  اتكاليف نكنند و هم شرايط ديگر مربوط به دانش آموز را.ايجاد كرد. از مشاوره تلفني نيز ميتوان جهت بهبود روند انجام تكاليف مشاوره روانشناسي در يافت كرد .

صاحبنظران تعليم و تربيت مدت زمات لازم براي انجام تكاليف را براي بچه‌هاي كودكستان تا پايه دوم ابتدايي 10 تا 20 دقيقه در هر روز و براي پايه‌هاي بعدي دوره ابتدايي 30 تا 60 دقيقه پيشنهاد كرده‌اند. بنابراين والدين نبايد جهت يادگيري بهتر دانش آموز و با اين تصور كه هر چه زمان بيشتري صرف مطالعه دانش آموز شود يادگيري او نيز بيشتر خواهد شد مدت زيادي كودك خود را وادار به درس خواندن كنند. مسلما كودك در اين مدت زمان اضافي به كارهاي ديگري مثل خيالبافي‌هاي ذهني مشغول مي‌شود.

۳-به روش انجام تكاليف توسط فرزندتان دقت كنيد

اينكه روش خاصي را به آنها القا كنيد يا بخواهيد آنها را كمك و راهنمايي كنيد به روش آنها توجه كنيد. ببينيد در چه مدت زمان بدون كمك شما مي‌تواند تكاليفش را انجام دهد؟ چه اشكالاتي دارد؟ آيا خيالبافي در حين انجام تكاليف دارد؟ آيا مرتبا جاي خود را عوض مي‌كند؟ آيا در حين انجام تكاليف به كارهاي ديگري هم مي‌پردازد؟ يا اينكه حواس او به انجام تكاليفش است؟ پاسخ به اين سوالها به شما كمك مي‌كند..واليدن مي توانند از مشاور روانشناس كودك آموزش بگيرند .

۴-كودك را تشويق زباني كنيد.

نمي توان كودك را وادار به انجام تكاليف مدرسه كرد اما از آن جايي كه نوشتن تكاليف ضروري است والدين با آگاهي و صبر كردن مي توانند اين را از كودك خود بخواهند.آنها مي توانند با تمجيدهاي كلامي به او براي انجام اين كار انگيزه كافي بدهند.
چقدر كلمات را خوب روي خط نوشتي
-حالا ديگه مي توني حروف را به اندزه مناسبش بنويسي، آفرين.
-خوشحال مي شم مي بينم كه تكليفتو مرتب و تميز مي نويسي.

۵- به كودك امكان انتخاب بدهيد

بهتر است كودك بداند بعد از آمدن از مدرسه چه بكند . اگر مايل است اول تلويزيون ببينيد و بعد به تكاليف خود بپردازد اين را تعيين كنيد و با هم به توافق برسيد يا اين كه بهتر است بداند كه از او انتظار داريد بعد از يك چرت كوتاه بايد شروع به انجام تكاليفش كند. سعي كنيد انجام اولين تكليف مدرسه را براي يك كودك كلاس اولي به يك خاطره خوب و جذاب و با نشاط تبديل كنيد
وقتي به بچه ها امكان انتخاب داده مي شود، بهتر عمل مي كنند ، چرا كه احساس مي كنندكنترل بيشتري بر زندگي خود دارند. بهتر است انتخاب هاي محدود به فرزند خود پيشنهاد كنيد. او در معرض انتخاب بين انجام و عدم انجام تكليف مدرسه نيست ولي مي تواند در مورد زمان آن دست به انتخاب بزند:
اول بازي بعد تكليف مدرسه
يا تكليف مدرسه بعد خوردن خوراكي و تماشاي تلويزيون. به تدريج كودك مي فهمد هدف انجام كار است  نه اين كه كاري به زور بر او تحميل شود.ميتوانيد با كمك روانشناس كودك نيز بهره وري هوشي كودك خود را بالا ببريد .

تنبيه درست كودكان با چهار روش علمي :

قبل از اينكه بخواهيم در مورد راه‌هاي تنبيه كودكان صحبت كنيم بهتر است به اين نكته مهم اشاره كنم كه هدف از تنبيه كودك چيست؟
والدين بايد اين سوال را از خود بپرسند و به اين فكر كنند كه آيا اصلاح رفتار نادرست كودك هدف آنهاست يا تنبيه صرفا وسيله‌اي است كه براي فرو نشاندن خشم از آن استفاده مي‌كنند.
گاهي ما كودك را به خاطر اينكه كار اشتباهي كرده تنبيه مي‌كنيم به عنوان مثال دوستش را كتك زده، وسيله‌اي را شكسته و كارهايي مشابه آن. اما گاهي نه به خاطر كار بدي كه انجام داده بلكه چون حرف ما را گوش نمي‌دهد، عصباني مي‌شويم و سر كودك داد مي‌زنيم يا او را تنبيه مي‌كنيم و بديهي است كه اين كار درست نيست. هدف از تنبيه بايد آگاه كردن كودك از كار زشتي كه انجام داده و اصلاح رفتار او باشد، نه چيز ديگري.

نكته ديگري كه بايد به آن توجه كرد اين است كه آيا كودك ما دركي از تنبيه دارد؟ كودكان گاهي هيچ دركي از تنبيه ندارند و نمي‌دانند چرا والدين اين رفتار را با آنها كرده‌اند. تنبيه زماني مي‌تواند به نتيجه مثبتي در تربيت كودك منجر شود كه با روش درست اعمال شود چون در غير اين صورت مي‌تواند باعث آسيب رواني در كودك باشد. بنابراين در ابتدا بايد از خود بپرسيد كه آيا شما حد و مرزها را براي كودك مشخص كرده‌ايد و او مي‌داند كه چه كاري درست و انجام چه رفتاري اشتباه است؟
حالا كه به اين پرسش‌ها پاسخ داديم، نياز به چند روش درست تنبيهي براي اصلاح رفتار كودك داريم كه در اينجا به 4 مورد از آنها اشاره مي‌كنيم؛
1. از كلام استفاده كنيد ، روبه‌روي كودك بنشينيد و مستقيم در چشم‌هاي او نگاه كنيد. داد نزنيد، بلكه با صدايي جدي و محكم به او بگوييد كاري را كه انجام داده است، دوست نداشتيد. حتما به كار زشت كودك اشاره كنيد نه اينكه خود او را مورد سرزنش و توهين قرار دهيد.

2. بسيار مهم است كه در تنبيه كودكان به كودك ابراز علاقه هم بكنيد تا كودك بداند اين رفتارنادرست باعث نشده كه محبت شما به او كم شود. به عنوان مثال با حالت جدي و ناراحت به كودك خود بگوييد: «با اينكه خيلي دوستت دارم ولي اين كارت رو دوست ندارم، تو خيلي بچه خوبي هستي ولي اين كاري كه كردي اصلا خوب نيست.» وقتي در حالت تنبيه اين جملات را به كار مي‌بريم به كودك مي‌گوييم كه ما مشكلي با او نداريم و هميشه در هر شرايطي دوستش داريم ولي به خاطر كار اشتباهش ناراحتيم و بهتر است كودك بداند به خاطر چه موضوعي تنيبه شده.

3. سعي كنيد اينقدر رابطه عاطفي عميق با كودك داشته باشيد كه لحن سرد و رسمي شما براي كودك‌تان از هر تنبيهي بدتر باشد. والديني كه با كودكان‌شان بسيار رابطه صميمي دارند وقتي مي‌خواهند كودك را متوجه رفتار اشتباه‌شان كنند لحن كلام‌شان را سرد و رسمي مي‌كنند. مثلا اگر شما هميشه كودك‌تان را با عناويني مثل پسرم، علي جان، علي آقا و... خطاب كنيد وقتي خيلي رسمي مي‌گوييد علي، كودك متوجه مي‌شود كه مادر از دست او ناراحت است كه از پيشوند يا پسوند استفاده نكرده.

4. از سكوت تربيتي استفاده كنيد. سكوت تربيتي بايد متناسب سن كودك انتخاب شود و بيشتر از حد و زمان تحمل او نباشد. معمولا براي اين كار يك جاي مشخص را در نظر مي‌گيرند كه كودك را براي دقايقي در آنجا قرار مي‌دهند و بعد از توضيح دليل اينكه چرا آنجاست، او را مدت معيني در اين مكان نگه مي‌دارند. تعيين زمان را به ازاي سن كودك در نظر مي‌گيريم، يك كودك 4ساله 4دقيقه بايد در محل مشخص شده بماند، مثلا روي صندلي بنشيند و اگر آن مكان را قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ترك كرد، دوباره او را به سرجايش برگردانيد. گاهي اين عدد را با اضافه كردن عدد يك به سن كودك نيز مي‌توان انتخاب كرد. مثلا براي كودك 5ساله، 5+1 يعني 6دقيقه؛ ولي اين زمان را بيشتر از اين طولاني نكنيد

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .

۱- ” تو ديوونه شدي “
به جاي اينكه به شدت واكنش نشان دهيد بايد متوجه شويد كه اين فرد دقيقا چه چيزي مي خواهد بگويد.
در برابر تمايلتان به رد كردن او مقاومت كنيد
مثال: وقتي در مدرسه هستيد و همكلاسيتان مي گويد: وقتي درس مي خوانم خيلي حواسم را پرت مي كني. اخر ترك تحصيل مي كنم .
نگوييد: جايي كه زندگي مي كنم تلوزيون هم نمي توانم تماشا كنم؟؟؟؟ باهاش كنار بيا.
بگوييد: ميدانم كه بعضي وقت ها سر و صدا مي كنم. با اينكه نمي توانم عادت فيلم ديدنم را قطع كنم اما تمام تلاشم را خواهم كرد كه صدايش را كم كنم تا اذيت نشوي. از مشاور روانشناس نيز ميتوان كمك گرفت

چرا اين شيوه كار مي كند: به چيزي كه در حرف هاي طرف مقابل واقعي و منطقي است دقت كنيد چون مي توانيد با استفاده از آنها خلع سلاحش كنيد، و او نيز حس مي كند كه درك شده و آرام مي شود. او قوت قلب مي گيرد كه حداقل يك نفر پيدا شده تا حرفش را قبول كند.

۲- ” هميشه نا اميدم مي كني “
همدلي بهترين واكنشي است كه مي توان به كسي كه احساس خطر كرده نشان داد.
مثال: دوستتان به گردشي كه همراه با همكارتان ترتيب داده بوديد نمي آيد.
نگوييد: هميشه نا اميدم مي كني! حتي در تربيت فرزند .
بگوييد: نيامدنت امروز ناراحتم كرد، چون واقعا دوست داشتم ببينمت. ناراحتم چون از قبل فكر مي كردم اين اتفاق بيفتد. فقط چون سرت شلوغ بود نيامدي يا علت ديگري باعث شد تصميمت عوض شود؟ شايد بهتر باشد درباره اين موضوع بيشتر صحبت كنيم تا هر دو متوجه شويم چه چيزي برايمان بهتر است.

چرا اين شيوه كار مي كند: وقتي به واقعيت يك دوست يا شريك زندگي اذعان مي كنيد، خطوط رابطه را باز گذاشته ايد، اين كار كمك مي كند بتوانيد گفتگويي سازنده براي رفع مشكل داشته باشيد.

۳- ” واي دوباره اين … “
اينكه چگونه يك چيز را بيان مي كنيد شايد از پايان دادن به چيزي كه مي خواستيد بگوييد بسيار مهمتر باشد. استفاده از مشاور روانشناس .

مثال: براي پرخاشگري زوجين .شخصي كه برايتان اهميت دارد، شكايت مي كند كه به اندازه كافي به او توجه نمي كنيد. او مي گويد: من فكر مي كنم براي دوستان و كارهايت اهميت بيشتري قائل هستي. 
نگوييد: ( خيلي كوتاه ) واقعا؟ چه جالب! ( با كمي تندي در صدا ) خب چه كاري از دستم برمياد؟

بگوييد: ( آرام و مصلحانه ) واقعا همچين چيزي هست؟ ( سپس به چشم هاي او نگاه كنيد و دست خود را روي شانه اش بگذاريد ) چه كاري از دستم بر مي آيد؟

چرا اين شيوه كار مي كند: لحن صدا و حركات هرچه گرمتر باشد ( بعلاوه ارتباط چشمي )مي توان بهتر ارتباط برقرار كرد: منظورت را فهميدم، به خاطر تو اينجا هستم. همين جمله بدون لحن و حركات صميمي مي تواند طور ديگري برداشت شود.

۴- ” من مي رم “
بيرون زدن درست زماني كه دوست يا همسرتان در يك سقوط عاطفي قرار دارد، نوعي از زير كار در رفتن است. اين كار نشان مي دهد براي شخص مقابل آنقدر اهميت قائل نيستيد كه حتي دركش كنيد.

مثال: يكي از اعضاي خانواده مرتبا تكرار مي كند چقدر تحت فشار است و شكايت مي كند كه هيچكس به او كمك نكرده.
اين كار را نكنيد: چشم بالا مي اندازيد، آه مي كشيد، در را محكم باز مي كنيد و هنگام خارج شدن محكم بهم مي كوبيد.

اين كار را بكنيد: يك نفس عميق بكشيد، به چشم هاي او نگاه كنيد و بگوييد من واقعا مي خواهم كمك كنم، اما چند لحظه بايد خود را آرام كنم، چند دقيقه مثلا ۵ يا ۱۰ دقيقه هر دو استراحت كنيم و سپس با هم حلش مي كنيم.

چرا اين شيوه كار مي كند: وقتي از كسي خسته مي شويم، سعي مي كنيم تا جاي ممكن خود را از او دور كنيم، و يا هنگام صحبت سعي مي كنيم با او ارتباط چشمي برقرار نكنيم. گاهي [Forwarded from Moein] نيز ممكن است با عمل اين كار را نشان دهيم، اين واكنش بدن است. پس در چنين مواقعي مواظب زبان بدن خود باشيد چون برخي حركات مي تواند باعث از هم گسيختن رابطه بين دو فرد شود.

۵- كافيه!
تسليم نشويد. اگر تمام تلاشي كه براي آرام كردن ديگران انجام داديد برعكس جواب داده هنوز تمام اميدها از دست نرفته.

براي دوباره باز كردن بحث، بگوييد: ببخشيد كه جواب هايم نا خوشايند بود. واقعا قصدم اين نبود درست نظر تو را درك نكرده بودم، اما بعد از اينكه كمي فكر كردم متوجه حرفت شدم، و بهتر فهميدم كه چرا چنين حسي داري. فرض كن من مشاور تو هستم .

همين كه آن فرد آرامتر شد، مي توانيد درباره نگراني هاي خود و علت اينكه چرا اين بحث پيش آمده بيشتر صحبت كنيد.

سخن پاياني
گفتن جملاتي مانند ” آروم بگير ” ” كم ننه من غريبم بازي كن ” يا ” اينقدر غر غر نكن ” جوابي معكوس دارد و اصلا نمي تواند به هدفي كه داريد نزديكتان كند. 
به جاي چنين جواب هايي براي داشتن زندكگي هيجان انگيز ، درد طرف مقابل را درك كنيد، تا جايي كه مي توانيد از انتقاد به او خودداري كنيد، و با او همدلي كنيد.
اما از همه چيز مهمتر، به خاطر تسكين دادن فرد ديگر احساسات خود را فرو ندهيد. اگر حس مي كنيد شما هم نياز به شنيده شدن داريد، زماني را پيدا كنيد كه دوست يا همسرتان بيشتر آماده است و مي تواند حرفتان را گوش دهد.

استفاده از مشاوره تلفني با روانشناسان متخصص  نيز ميتواند كمك بهينه اي كند .مشاوران روانشناسي داراي تجربه فراوان براي راهنمايي شما دارند