بيش فعالي اختلالي در ميان كودكان مي باد كه درصدي مابين 8 تا 10 را در ميان آن ها مبتلا مي كند .
كودكان بيش فعال ؛ چنب و جوش زياد دارند و كارهاي خود را با عجله ي زياد انجام مي دهند .
اين افراد چنان چه تحت درمان قرار نگيرند ؛ مي توانند شخصيت هايي بيمار و ضد اجتماعي باشند و علاوه بر آزارهايي كه به خود مي رسانند ؛ ديگران را نيز مورد رنجش قرار دهند .
علاوه بر اين ها ، مساله ي مهم تر در اين رابطه اين است كه در صورت كوتاهي كردن در درمان اين اختلال در كودك ، بيشتر آن ها در آينده به افرادي افسرده و نااميد تبديل مي شوند .
اولين گام در درمان بيش فعالي در كودكان ؛ تشخيص دادن اين اختلال در آن هاست . آزمون خاصي در رابطه با اين تشخيص وجود ندارد و والدين بايد ؛ تعدادي از آيتم ها را در مدت زماني حداقل 6 ماهه بر روي كودك آزمايش نمايند تا موفق به تشخيص اين اختلال در آن ها شوند .
مورد ديگر اين است كه علائم كودك ؛ به نسبت هم سن و سالان خود ؛ بيشتر و شديد تر باشد و آن ها را قبل از سن هفت سالگي از خود بروز دهد .
درمان كودكان بيش فعال كار ساده اي نيست و نياز به صبر و حوصله ي زياد در روند درمان دارد و والدين بايد آن ها را به عنوان افرادي كه ذاتا بد نيستند ؛ بپذيرند و براي درمان آن ها با يك پزشك در ارتباط باشند ؛ چرا كه در مان آن ها بدون استفاده از داروها ؛ تقريبا غير ممكن است .
راه هاي درمان بيش فعالي در كودكان چيست ؟
• صبر و حوصله و همكاري ميان والدين و اطرافيان و اولياي مدزسه مي باشد .
• خودداري از تنبيه بدني كودكان
• داشتن رژيم هاي غذايي خاص
• دارو درماني